وي بيان کرده بود اين شمار پيکرهاي مطهر متعلق به غواصان عمليات کربلاي 4 است که با دستان بسته به شهادت رسيده و با توجه به اينکه هيچ جراحتي در زمان کشف نداشته اند به نظر مي رسد که زنده به گور شده‌اند.

انعکاس اين خبر در رسانه ها کافي بودتا هر کسي از ظن خود يار من بشود! از کارشناسان و نويسندگان تا هنرمندان و بازيگران با انتشار مطالب و عکس هايي از  رزمندگان غواص در هشت سال دفاع مقدس نسبت به اين خبر واکنش نشان دادند و ابراز تاثر نمودند.

در اين بين، اظهاران رزمنده تبريزي سال هاي آتش و خون کشورمان نيز در اين مورد شنيدني است.

حاج بهزاد پروين قدس، هنرمند و رزمنده لشکر 31 عاشورا از شاهدان عيني عمليات کربلاي 4 مي باشد، در ادامه صحبت هاي وي در مورد انتشار خبر کشف پيکر 175 شهيد غواص مي آيد:

مطالب دوستاني که مي گويند چرا آتش پشتيبان ده ها هزار رزمنده ايراني تهيه نشد و آنها آنچنان گرفتار ارتش بعث شدند که دشمن با افتخار بکويد صد در برابر يک، کشتيم؟ مرا به ياد اخبار راديوهاي بيگانه و راديو بغداد در روزهاي عمليات کربلاي چهار مي اندازد که ادا کردند بيست هزار ايراني را کشتيم در حاليکه وقتي اولين دسته غواصي وارد آب شد، فرمانده لشگر وقت امين شريعتي به ما در تيپ دستور داد نيروها را برگردانيد و بگوييد تا صبح نشده با هر وسيله اي شده تا اجاقلو عقب بکشند و اگر صبح من کسي را در منطقه ببينم خودم ميزنم! اول باور نکرديم تا اينکه احد مقيمي دستور را تاييد کرد و گفت عمليات لو رفته و با لباس غواصي يا بدون لباس و سلاح و با هر وسيله ممکن خود را به عقبه برسانند.

آخرين نفر بنده، منصور عزتي، احد مقيمي، سيد فاطمي و ... با مقداري کالک و نقشه، راهي عقبه شديم. نيروهاي بعثي عراق باور نمي کردند با اين سرعت اين همه نيرو اعم از لشکر، يگان، واحدها بتوانند منطقه را خالي کنند فلذا صبح روز بعد فقط اخبار رجزخواني بود که شنيده مي شد و به حدي عراق، منطقه خالي را زير آتش توپخانه حتي بمباران شيميايي قرار داد که صداي انفجار تا سه روز تا چندين کيلومتر مي آمد.

حال صحت و سقم مطلب آقاي باقرزاده چيست، نمي دانم؟! و نظراتي که آقايان بدون علم به موضوع افاضه مي فرمايند و بسيج سپاه تدبير فرماندهان را زير سوال مي برند و برخي هم که انگ سياسي کاري و امثالهم مي زنند بايستي در حد قد و قواره خود سخن گويند و بدانند اگر استدلال کوته فکرانه اينچنيني بود ديگر کربلاي 5 بعد از 14 روز اجرا نمي شد. قبل هر نظريه بهتر است با بوي باروت خرده ها صحبتي داشتيد و بعد تحليل مي کرديد.

بنده شاهد عيني بودم همانطور که عرض کردم دسته اي از ما رها شد، شهيداني مثل محمد صادق جاويدي که با اشنوگر زير آب به طرف "ابوالخصيب" در حرکت بودند در تنگه "ام الرصاص" با مانع برخورد کردند و هواپيماهاي عراق انبوه منور ريختند در همان لحظات که فرماندهان از لو رفتن عمليات خبر دار شدند دستور لغو و عقب نشيني دادند. در اين اثنا غواصاني در آب شهيد شدند و بنده به غواص شهيد حبيب هاتف گفتم مگر نديديد از عقبه نيرو قطع شد و نفر جلويي را زدند و شما ادامه داديد و به محور ام الرصاص زديد؟!

گفت: اولاً لغو عمليات را نفهميديم چون در آب رها شديم، دوماً در آن لحظه گفتم ما براي عمليات آمديم، بايد يک آن حرکتمان فقط براي رضاي خدا باشد، او با شهيد محسن اقدمي و رضا دخلي تا جزيره "ام الرصاص" پيش رفتند.

دوستاني که در اروند و شلمچه شاهد شهادت غواصان بودند خون يک شهيد هم جوي خون راه مي انداخت، خارج از موضوع نشوم اين که آقاي باقرزاده از شهدا چنين گفته اند جاي ابهام دارد، چون غواصان داخل آب بودند آيا به خشکي اين تعداد يک جا رسيدند و اسير شدند و بعد مظلومانه به شهادت رسيدند؟

بنده فيلم عراقي ها از اسراي غواص کربلاي چهار را دارم، به اين تعداد نيست، حال اين شهدا از کدام لشکر و محور است بايد بررسي شود، مطلب ديگر فرماندهان و نيروها اين درک و فهم را داشتند و در کوچکترين ابهام تعمق مي کردند تا چه رسد به آقاي هاشمي.

فلذا به نظر حقير لو رفتن همان شب ساعت اوليه فهميده شد، بعد کارشناسان نظامي آواکس هاي عربستان را دخيل مي دانستند و دستور لغو عمليات نيز در محور ما در دقايق اوليه عمليات صادر شده بود، البته اين را نيز اضافه کنم مزدوران بعثي جنايت بي شماري را در جنگ داشتند که در اين مجال نمي گنجد.

دریافت کد اوقات شرعی